İlk doğdukları zamana ait bir fotoğraf bırakıyorum bakın buraya.
O kadar miniklerdi ki elinize almaya kıyamazdınız. Hep bir kedi, altı yavruyu birden karnında nasıl taşır diye düşünürdüm küçükken, şimdi sebebini biliyorum: minicikler çünkü! Belki işaret parmağınızın boyu kadar oluyorlar doğduklarında. Martın soğuk zamanlarında doğmuşlardı ama çok şükür ki onlara çok sıcak, çok güzel bir yuva yapmış idim. Loki çok ama çok akıllı bir kedi. Söylediklerimizi anlıyor adeta! Maşallah diyorum, yavrularına da çok iyi bakıyor. Bu süreçte ona yardımcı olduk, oldum tabii ki. Şimdi ise yavrular büyümüş durumda ve evimin bahçesini dağıtıyorlar desem yalan olmaz! Ektiğim bütün çiçeklerimi darmadağın ettiler, biber, domates vs ekmiş idim hepsini mahvettiler. Bahçeye bıraktığım çöp kutusu o kadar ilgilerini çekiyor ki, kurcalamadan yapamıyorlar! :)
Neyse ki bahçe kapısından dışarıya çıkmıyorlar. Kapıya yaklaştıklarını gördüğüm anda kızıyorum hepsini geri çağırıyorum. Zaten beni gördükleri anda koşarak geliyor ve bacaklarıma tırmanıyorlar. Eğer bahçe kapısından dışarıya çıkarlarsa, araba çarpar diye çok korkuyorum. Birçok kedimi öyle kaybettim.
Şimdi ise, buraya bugüne ait bir video bırakıyorum. Annelerini resmen devirip üzerine atlıyorlar. Görmeye değer bir manzara! Her gün onlarla mutlaka ilgileniyorum. Özellikle kafayı yememek için mücadele ettiğim zamanlarda. Nasıl iyi geliyor bilemezsiniz!
DİKKAT! Video bağımlılık yapabilir. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder