Bir Gün Değil, Her Gün Anne!

Bugün olduğumuz kişi ile yaşam üzerinde bir birey gibi davranabiliyorsak, sanırım bu, bizim için birçok zorluğa göğüs gererek, yaşamamız için çabalayan annelerimiz sayesindedir. Onların hakkı böyle yalnızca bir günde ödenmez. Hatta onların hakkını ödemek imkansız gibi. Yaşadıkları, nefes aldıkları sürece onlar için ne yaparsak yapalım yeterli olmayacaktır.

 

Bilhassa kendi annem için ben öyle düşünüyorum. Onun hakkını hiçbir zaman ödeyemem. Bu yüzden onu mutlu etmek için her şeyi yapmaya çalışıyorum. Yüzünde oluşturduğum gülümseme beni de mutlu ediyor. Sırf gülsün diye türlü şeyler yapıyorum, ona en sevdiği şeyleri alıyorum, en sevdiği tatlıları, yemekleri yapıyorum. Çiçeklere bayılan bir kadın ve bu yüzden onu çiçeklerle donatıyorum. 

Bu yıl anneler günü pandemi nedeniyle tam kapanma gününe denk geldi, bu yüzden ona çok istediği çiçeği alamadım fakat kapanma bittiğinde yapacağım ilk iş bu olacak. Şimdiden nasıl mutlu olacağını düşündükçe yerimde duramıyorum. 

Canı yandığında ya da bir şeye canı sıkıldığında, onun için çırpınıyorum. Hep gülsün, hep mutlu olsun istiyorum. Mümkünse hep yanımda olsun. O yüzden bir adama kapılıp da onu terk etme düşüncesi katlanılmaz bir düşünce gibi geliyor, bunu hak eden bir adam kesinlikle yok ayrıca ve en önemlisi bir insan annesinden nasıl ayrılabilir ki? 

Sabah uyandığında onu görmeden nasıl yapabilir? Hayatta ve iyiyse onu görmediği bir günü nasıl geçirebilir? Onun yaptığı bir yemeği yemeden nasıl karnı doyabilir? Anlamlı olmaz ki. 

Bu sebepten annesine saygısızlık yapan insanları gördüğüm zaman deliriyorum. Kıymetli annelerini kaybeden insanlar aklıma geliyor ve üzülüyorum. Sevgili annesini kaybeden bir arkadaşım bana, "Anneleriyle alay eden insanları görüyorum üzülüyorum, ulan anneniz hayatta, arkanızı topluyor, size yemek yapıyor, hep yanınızda bakın benim annem yok, daha ne istiyorsunuz demek geliyor içimden ancak susuyorum Esra." demişti. Hiç unutamıyorum. Anneniz hayatta ve sizinleyse neden kıymetini bilmiyor, onu üzüyorsunuz? Bunu yapmayın... onu kırmayın, onun ayaklarının altını öpün, ben öyle yapıyorum. 

Onun sağlığı ve mutluluğu için elinizden ne geliyorsa yapın. Anne ve babanız sizin bu dünyada var olma nedeniniz. Dilerim aileniz hep sizinle olur. 

Anne ve babalarını kaybeden insanlara saygılarımı sunuyorum. Rahmet onlarla olsun.