Tahammülsüzlük

İnsan yaş aldıkça, insanlara artık tahammül edemez bir hale geliyor. Eskiden birçok şeyi tolere edebilirken, şimdi tahammülsüzleşiyorum ve sanırım artık kaldıramıyorum. Bir insan, yaşamı boyunca kendi karakterini geliştirmeli diye düşünüyorum; eksikleri varsa tamamlamalı, öfkeliyse sakinleşmeyi bilmeli vb... İnsanlar ömürleri boyunca, saygısız, düşüncesiz vb. kalabilmeyi ve bunu sürdürebilmeyi nasıl başarıyor, hayret ediyorum. 

Örneğin bir insan verdiği sözü neden tutmaz? bunu hala anlayamıyorum. Hiçbir insan ilkesi bana bunu mantıklı gösteremiyor. İnsanlar tutamayacağı sözleri neden veriyor? Neden olur olmadık bahanelere sığınıp, mantıklıymış gibi karşı tarafa bunu dikte ettirebiliyor ve karşı tarafın da bunu mantıklı bulmasını bekleyebiliyor? Hangi dünyada yaşıyorsunuz? Aptalı oynamışlığım çok oldu ama hiçbir zaman aptal olmadım çok şükür. Bazen cehalet mutluluktur sözüne o kadar iyimser bakıyorum ki, ama elimde değil cahil olamıyorum. Ben istemesem de, anlayabilen ve gerçekleri görebilen bir yapım var çünkü. 

Bir insan bir bahane sunarken bile, bunun yeterli olup olmadığını düşünmeli. Karşıdakinin aklına, varlığına saygısızlık etmemek için, sunduğu bahanenin geçerliliği olmalı -her şekilde kabul edilebilir olmalı- bence bu şekilde olmalı. Ben farklıyım, sen farklısın vb. değil bu, farklılıklara sığınamazsınız, hayır! Hepimiz farklıyız, hepimizin ayrı bir hayatı var. Zaten bu nedenle ortak bir dil üzerinde anlaşmaya çalışıyoruz. Kendi içinizde size mantıklı gelen bahanelerinizin, karşıdaki için de mantıklı olmasını sağlamalısınız! Eğer iletişime, diyaloğa saygı duyuyorsanız bunu yapmalısınız. Yapmıyorsanız da, kesin iletişimi bitsin. Kimse buna mecbur değil. 

Hiçbir şeye tahammül edemiyorum. Artık her şeyden çok çabuk soğuyorum. Anlatamıyorsam, anlatmayı bırakırım. Anlayamıyorsam da anlamak için çabalamayı bırakacağım. Fark ettim ki, yaşamım boyunca iletişimde olduğum hiçbir insan, benim kadar çaba göstermemiştir. Bana öyle geliyor ki ben ipleri bir bıraksam, ortada tutunacak bir bağ da kalmayacak gibi kimseyle. Bunu görüp bununla yaşamaya çalışmak da öyle yorucu ki. Hayırlısı her şeyin.