Hayat bir yolculuktur diye düşünürüm hep. Ruhlarımız bu yolculuğa çıkmadan çok önce karar verirler, göze alırlar birçok şeyi. Yaşamımızın birçok yerinde üzülecek olsalar da, denemeye istekli olurlar. İnsan bedeni ile ruhu bir bütündür derler ancak ben tam tersini düşünüyorum her zaman. Yorucu olsa da, kalıbımızın dışına taşıyor bazen ruhumuz. Ömrümüz boyunca o dengeyi korumaya çalışıyoruz, hele ki hassas ve de her şeyin farkında olan bir insan isek. Özellikle bu ruhlar, iyi ki varlar...
Bir insana iyi ki varsın demek kolay değildir. Zannedersem bu söz öyle herkese de söylenmez. Ancak hayat yolculuğunu bildiğin, yıllardır bildiğin ve de varlığına, dürüstlüğüne, düşüncelerine saygı duyduğun bir insana çok kolay bir şekilde söyleyebilirsin bunu. Özellikle de bugün. Bugün, saat tam 00.00 olmuş iken ve tarihler 18 Nisan'ı gösteriyor iken.
Neden var olduğunu hatırlamak için, karıncaları hatırla. Üzerine basmamak için dikkatle yürüdüğün yollarda, harıl harıl koşarcasına yuvasına yetişmeye çalışan o karıncaları hatırla. Bir başkası onların üzerine basarak onların yaşamına son verecek iken, sen onları incitmedin. O an orada olman için, iyi ki var olman gerekiyordu belki de. 😉
Farkında bile olmadığın birçok şey için, "iyi ki var" olman gerekiyordu belki de. Günün birinde, gözü yaşlı bir çocuk minnetle, "İyi ki varsın." diyecek belki de. Yalnızca pes etme. Mutlu hisset, mutlu kal. İyi ki varsın. 😉
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder