"İnsanlar hayvanları sanki oyuncaklarmış gibi alıyor, oyuncak gibi olmadıklarını fark edince de sokağa atıyorlar. Her gün kaç tane kedinin, köpeğin, tavşanın sokağa atıldığını biliyor musunuz? Çöp gibi. Binlerce. Kimse o küçük canlıların ruhlarındaki acıyı önemsemiyor."
John Verdon - Fırtınada Yanacaksın Kitabından bir alıntı.
Hayvanlar söz konusu olunca, biraz hassas olabiliyorum. Bilgi.net için yazı hazırlarken, okuduğum bir kitaptan not ettiğim alıntılara bakıyordum. Arasında bu alıntıyı buldum. İnsanı, sözde insanı o kadar iyi anlatan bir alıntı ki, paylaşmadan edemedim. Hayvan barınaklarındaki hayvanları sahiplenmeyen ancak onları süslü püslü halleriyle satan yerlerden alan birçok insan, bakamadığı için de sokağa bırakıyor maalesef. Acı bir durum bu. Üzücü, sinir bozucu, yıkıcı bir durum.
İnsanlığımızdan ne kaybederiz onlara baksak? Onlarla ilgilensek? Ne kaybedebiliriz insanlığımızdan?
Şu an ben sayısız kediye annelik yapıyorum. Bahçemde oradan oraya koşturan 5 yavru var. Henüz yeni doğduklarında 6 taneydiler ve iki avucuma ancak sığıyorlardı. Şimdi ise afacan bir şekilde koşturuyorlar. Beni gördükleri zaman koşarak, zıplayarak, sevinçten delirerek geliyorlar. Bu yazıyı yazarken gözlerimin dolmasına engel olamıyorum zira onların sevgisini yüreğimde hissediyorum. Elime alıp sevdiğimde avuçlarımdaki kalplerini hissetmek, ben oturduğumda bacaklarıma tırmanmalarını izlemek, ben sevmek için onları çağırdığımda hemen koşup yerde yuvarlanarak göbeklerini açmalarını izlemek, nasıl keyif verici bilemezsiniz! Yavrulardan birisini evlatlık olarak verdim. Çocuğu olmayan bir kadın, kedileri çok seviyor imiş, bana güvence verdi ve ona çok iyi bakacağını söyledi. Geçen gün rastladım ve kediyi sordum, çok iyiymiş. Mutlu oldum.
Muhabbet kuşları da öyle... 8 tane kuşum var şu an ve her birine sevgiyle bakıyorum. Elime doğup büyüdüler, sevdirdiler kendilerini.. Nasıl kıymetli, nasıl değerliler! İnsan hayvan sevmiyorsa, insan mıdır ki? Bilemiyorum. Belki bu sert bir yargı olacak ama varsın olsun... onlardan tiksinen, onları ölmesi gereken pis canlılarmış gibi gören, ölsünler diye yemeklerine zehir koyan insanlara asla saygı duyamam.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder