Sayfalar

Perşembe, Aralık 30, 2021

Düşünerek İşin İçinden Çıkılmıyor

Zaman zaman 'ara vermeyi' düşündüğüm anlar oluyor. Hayatımdaki yıpratıcı olan birçok şeye karşı. Ne kadar tahammül edebilir olsanız da, bu sizin yorulmadığınız anlamına gelmiyor çünkü. Değer görmediğiniz bir durumda olmak ve buna rağmen çabalıyor olmak yıpratabiliyor insanı. Bu hayatın her alanında geçerli olan bir durum.

Ne zaman kafamın çok karıştığını, işin içinden çıkamadığım kadar düşüncelerle boğuştuğumu hissetsem, nasıl toparlarım bunca şeyi diye düşünürken buluyorum kendimi. Tabii bazen duygusuz bir insan olabilmenin ya da bu kadar düşünmemenin, o rahatlatıcı etkisini merak ediyorum böyle anlarda ama, yine de başka türlü bir insan olamazdım gibi geliyor bana. Hani bir şarkı sözü vardı ya? Çağrı'nın Dip şarkısına ait bir cümle...

"Ah, düşüne düşüne çıkılmıyor içinden; lanet aklı mı, kalbi mi insanın?"

Sanırım, ikisi de demek istiyorum. 

İnsan beyni gerçekten her şeyi yutuyor. Mide gibi hazımsızlık geçirmesine rağmen kusmuyor da bir şeyleri... Hafızanız da kuvvetli ise, depoladığınız çoğu şeyi hatırlıyorsunuz istemeden de olsa. Kırgınlıkları, kızgınlıkları, sözleri, davranışları, yaşanılanları, anlatılanları, gördüklerinizi, okuduklarınızı, duyduklarınızı, hissettiklerinizi, dokunduklarınızı...her şeyi hatırlıyorsunuz. İşin daha da tuhaf kısmı ise, bazen bunların daha fazlasını istediğinizi, daha fazlasına ihtiyaç duyduğunuzu anladığınız o kısım. Bu yönünüzle ne yapacaksınız? Ne yapardınız? Gerçekten düşünerek içinden çıkılmıyor gibi. 

Tabii bazı şeylerin elinizde olmaması da sinirlerinizi bozabiliyor. Bütün bu karmaşa biraz da bundan geliyor gibi. Ne kadar mücadele ederseniz edin, ne kadar çaba gösterirseniz gösterin karşınızdaki insanlar sizin bütün çabanızı hiçe sayabiliyorlar ne yazık ki. Zamanın, sağlığın, her şeyin gözünüzün önünde akmasını öylece seyrediyorsunuz. 

Ne diyebilirim ki, ne diyebiliriz ki... 

İnsanı bazen en çok sevdikleri yaralıyor derken, sanırım haksız değiller. Umarım ki, her şey sorunsuz bir şekilde kendi yoluna varır ve benim kalbim de biraz olsun rahatlar. Sevgiler. 

1 yorum:

  1. İnsanı bazen en çok sevdikleri yaralıyor derken...
    Dün "Split" adında film izledim oradan şöyle replik kulaklarımda çınlıyor:

    "Parçalanmış ve farklı kişilikleri bizden aşağı görüyoruz ya onlar bizden yukarıdaysa?"

    İlişkilerde elde et, kullan, at gibi biraz onur kırıcı ama bir o kadar da realist. Bazen de bizi seveni sevmeyiz burnumuzun dikine gider adına aşk der ve yıkılırız. Çünkü karşımızdaki de "seveni sevmez" diye düşünür. Hayat garip

    YanıtlaSil