Bazı özel olarak kutlanan günleri pek sevmesem de yarattıkları bahaneleri sanırım seviyorum. Yılbaşı gecesinin ertesinde herkes birbirine, "Geceyi nasıl geçirdin?, Yılbaşında ne yaptın?" gibi sorular sorar ya, sanırım ben bu soruya, "Ailemle birlikteydim." diye cevap vereceğim.
Bizim için en güzel olay da budur aslında. Bir aileye sahip olmak, yılda ve yılın ertesinde de hep onlarla olmak. Bir insan için en önemli olması gereken olgu "aile".
Hızlı ve Öfkeli serisini benim gibi defalarca izleyenler bilir, filmlerdeki "aile" olgusu o kadar kuvvetlidir ki hayran kalırsınız. Bunun için bir kan bağınızın olması gerekmez. Birlikte anılar yaratmak ve ortak değerlere, birbirimize kıymet vermek de bizi bir aile yapar. Bir kediniz, köpeğiniz ve kuşlarınız bile aileden sayılır.
Açıkça söylemek isterim ki, dışarıda arkadaşlarla geçirilen zaman elbetteki kıymetlidir, ama bana göre en kıymetli şey anne babanızın gülümsemesini gördüğünüz bir seneyi daha onlarla geçirmeyi dileyerek onların yanında olmaktır. En kıymetli an budur.
Belki aşırı duygusal olduğumdan dolayı bu kadar derin düşünüyorum. Hey bir dakika, bu derin bir düşünce değildir ki, bu zaten olması gerekendir.
Yeni yıla nasıl girersen öyle geçermiş düşüncesine pek inanmıyorum AMA bunun gerçek olmasını da diliyorum bazen. Her yeni yıla ailemle birlikte sapasağlam, sağlıkla, huzurla girmeyi çok isterim.
Bu yılın son gününde, 2018'i hoşbeş edip uğurladıktan sonra da saat 02:00'a kadar da oturduk. (:
Belki bazı evlerde olan genel şeyleri yaşadık ama anlamlıydı. Önemli olan da buydu. Kalabalık normalde beni rahatsız eder ancak bu kalabalığın dağılmasını hiç istemedim. Arkadaşlarım, komşumuz ve bizler hep birlikte yedik, içtik, sohbet ettik, kahkahalarla güldük. Sesler o kadar yüksekti ki sesimizi duyurmak için bazen daha da yüksek sesle konuştuk. Bir evden çıkan mutluluk dolu sesler çok önemli sanırım. O evde bir yaşam var dedirten sesler.
Kimsenin kimseyi kırmadığı, yormadığı, düşünceleri yüzünden aşağılamadığı, seçimleri yüzünden yargılamadığı, görünüşü yüzünden hor görmediği bir akşamdı 2018'in son akşamı. İnsanlığın böyle muhabbetlere, böyle sıcacık ortamlara ihtiyacı var. Bana öyle geliyor ki, tek kurtuluş da bir "aile" olabilmeyi başarmakta.Aile olgusunun altındaki o sevgiye sahip olabilmekte.
Bu yüzden geçirdiğimiz yılbaşı kutlanmaya değer olmasa da en azından yarattığı bahane ile bir araya gelmelerin hediyesi.
Bazen insan su içmek için bile bahaneye ihtiyaç duyuyor. Hayat ne karmaşa ama.
Ailenize sahip çıkın.
Onları sevin, koruyun, kollayın ve verdiğiniz her kararda mutlaka onların da onayını alın. Bazen anne babayla aynı düşünce yapısını paylaşamayız ama onlara açıklayabiliriz. Konuşmak medeniyetin en güzel anahtarlarından birisi. Anlamak ve anlaşılmak için çaba göstermedikçe, nasıl daha iyi bir insan olabiliriz?
Sevgiler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder