3 Aralık geliyor. Hem dünya engelliler günü, hem de benim güzel annemin doğum günü. Bu hayatta onun için yapamayacağım şey yok sanırım. Ona benzemeyi çok isterdim, onun güzelliğini alabilmeyi, onun bir benzeri olabilmeyi çok isterdim. Bu dünyada annesine benzeyen insanların çok şanslı olduğunu düşünüyorum görünüş olarak. Ellerime baktığımda onun ellerini görmek isterdim, kendi küçük kulaklarım yerine onun büyük kepçe kulaklarını isterdim. Çok şükür elbette halime. Bana hep küçük kulaklı diye seslenir. 💓Hayatımdan, hayatımızdan hiç gitmesin, sağlığıyla, mutluluğuyla, dobralığıyla, kendine has karakteriyle hep hayatımızda olsun umarım. Ona en sevdiği şeyi alacağım nasipse. Yüzündeki mutluluğu düşündükçe heyecandan uyuyamıyorum günlerdir desem yeridir. Tabii gerçek doğum günü 3 aralık mı bilmiyoruz ama kimin umurunda ki? İyi ki doğmuş ve iyi ki benim annem olmuş. Ayaklarını öpmekten asla bıkmayacağım annem, ellerini öpmekten asla bıkmayacağım annem, varım yoğum, her şeyim annem. Mutlu yılların olsun şimdiden.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder