Ben Böyle Değilim

"..."

Yani o anda işi dalgaya vurup durağa kadar muhabbetini yapsak da içimde dönüp duran şeylere engel olamıyorum. Basit bir mesele belki de ... ama insanlar karşılarına ne çıkarsa çıksın ister uzun sürsün bu engelleri aşmak, ister kısa.. olduğu gibi aşmaya çalışmıyorlar da her zaman bir kısa yol, bir kestirmeye sapıyorlar. Bilmiyorum, kabullenemiyorum belki de. Belki de ben de kısa yol seçtim hayatımda ama.. böylesi rahat insanlar gibi değildim diyorum kendime. Çünkü tuhaf. Ne bileyim, farkındalık yok.. har vurup harman savurma alışkanlık olmuş, hep bir şeylere dayanarak yaşları almış..umursamaz..daha başka türlü nasıl ifade edilir bilemiyorum "rahat".. İyi ki böyle değilim diyordum otobüse binerken. Hani doğal olarak aynı ortamdasın, sen kendini çektikçe doğal olarak da üzerine geliniyor.. "Hadi bir sigara içelim," diyerek aslında işi makaraya vursa da bu cümlenin seni rahatsız ettiği gerçeğini değiştiremiyorsun. Hayat o kadar karmaşık ki.. planı nedir, neden herkese farklı eller dağıtmıştır diye düşünürken kendince bir fikrin olsa da asla tam olarak neyin ne olduğunu bilemiyorsun. Dolayısıyla bu durum karşısında da sana doğal gelmeyen davranışlara tepki gösteriyorsun. 

Nedendir bilmem, içim bir insana ısınmadığı zaman o insanın benimle daha çok muhatap olası geliyor. Sanki bir çeşit işaret vermişim gibi kendime çekiyorum. Bu kısır döngüyü hiçbir zaman anlayabileceğimi sanmıyorum. Artık bir fikir de yürütmek istemiyorum. Yorulduk gibi ..zaten insanları anlamak zor iş ..hele ki umursamaz tavırlarını ..kolaylığa olan düşkünlüklerini. Kendimden bir iki örnek düşünüyorum ..haklı bir sebep buluyorum ama rahat insanlara bir sebep bulamıyorum. Hayatı tesbih yapmışım sallıyorum diyorlar galiba. Çok isteksiz ve çok kolay pes edebiliyorlar. Karşılarına çıkan en ufak bir engeli bile aşma konusunda rahatsızlığa düşüyorlar. O engelin üzerine gidip sınırları zorlamak ve bundan bir tecrübe kapmak korkutucu geliyor.. "kolayına kaçıyorlar.." ama hayat zor işte! Asla göründüğü gibi değil ve asla da bilinmiyor. Neden gözünün üstünde kaşın var sen kendince bir fikir üretsen de o kaşın neden orada olmak zorunda olduğunu asla tam anlamıyla bilemiyorsun. Hayatı akışına bırakmak dedikleri şeyi mi yapıyorlar diyorum, sonra dönüp kendi hayatıma bakıyorum. Bir şekilde hepimiz her şeyi akışına bırakmışız..ki zaman ilerliyor.. istenmese de mecburen hayat akıyor zaten.. ama bunu nasıl değerlendirip, süreci nasıl atlattığın mevzubahis ..

Değişik. Ben öyle değilim. Ben parayı bile kolay kolay harcayamıyorum, ömrümde kopya çekmiyorum. Bu kadar rahat davranamıyorum. Sevgilimle bir ev tutup beraber yaşayamıyorum veya onunla öpüşüp koklaştığım resimleri instagrama koyamıyorum. Ben böyle değilim. Ben garibim. Garip. Belki yobaz. Belki çağ dışı. Ama her şeyin bilincindeyim. Her şeyin. Sadece tercih meselesi kıvamına getirmiyorum o kadar. Beni benden önce durduran bir şey var içimde.. o şeyin doğruluğuna inancım tam.. belki iç güdü, belki altıncı his, belki de "karakter"...belki de inanç... ifade edebilecek kelime bulunur daha çok istenirse.. ama netice ve hissettirdikleri aynı olunca bir isim bile takmak o kadar da önemli değil.
Nerden bileyim bütün bunların neden olduğu şeyi? Basit bir insan olarak şaşıp kalmaktan başka bir şey gelmiyor işte içimden.