Bugün yakışıklı mı yakışıklı bir misafirim vardı. Bana öyle güzel bakıyor ki. Yiyecek yemek verdim diye evin sağından solundan ayrılmıyor. Adeta dışarıya çıkmamı gözlüyor. Arada pencerenin kenarından bakıyorum, beni gördüğü zaman hemen harekete geçiyor.
Yüreğindeki sevgi sarstı beni. Akşam yemeğinden kalanları bir kovanın içine koydum ve onu dışarıya bıraktım. Yemeye başladı, ben dönüp gittiğimde de başını kaldırdı ve bakıştık. Ben gidene kadar beni izledi.
Ah bu içimdeki hayvan sevgisi. Biraz ürktüm çünkü iri bir köpek. Zarar verebilme ihtimali var ancak hiçbir şey yapmadı. Beni ilk kez görüyor olmasına rağmen bana karşı o kadar sıcak davrandı ki, içim sızladı. Sanırım korktuğumu anlıyor ki ben geri çekildiğimde hemen oturuyor. Ona gelmemi bekliyor. Bakışlarıyla, hareketleriyle sanki, "Gel, sana zarar vermem." diyor.
Ne güzel canlılar yaratıyorsun Rabbim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder