Bazen durduk yerde ağlamak geliyor içimden. Nedenlere ağlamak, sebeplere ağlamak, niçinlere ağlamak, olmazlara ağlamak en çok da elimden hiçbir şeyin gelemeyişine ağlamak istiyorum. Bu kalbi taşımak çok zor geliyor. Uzanmak istiyorum, uzanamıyorum. Bırakmak istiyorum, bırakamıyorum. Gitmek istiyorum, gidemiyorum. Susmak istiyorum, susamıyorum. Görmek istiyorum, göremiyorum. Dokunmak istiyorum, dokunamıyorum. Neden, niçin ve daha nicesi... Beynimi de beni de kemiren bu sorular, korkularımın eşiğinde çığlık atıyorlar.
30 yaşına geldim. Ne geçmiş yıllar benim, ne de istediğim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder